1) Δοκιμή διεισδυτικού υγρού
χύτευση αλουμινίου)Δοκιμή διεισδυτικού υγρού
(χύτευση αλουμινίου)χρησιμοποιείται για την επιθεώρηση διαφόρων ελαττωμάτων ανοίγματος στην επιφάνεια των χυτών, όπως επιφανειακές ρωγμές, επιφανειακές τρύπες και άλλα ελαττώματα που είναι δύσκολο να εντοπιστούν με γυμνό μάτι. Η δοκιμή διεισδυτικού που χρησιμοποιείται συνήθως είναι η δοκιμή βαφής, η οποία συνίσταται στη διαβροχή ή τον ψεκασμό του χρωματισμένου (γενικά κόκκινου) υγρού (διεισδυτικού) με υψηλή διαπερατότητα στην επιφάνεια χύτευσης, τη διείσδυση του διεισδυτικού στα ελαττώματα του ανοίγματος, το γρήγορο σκούπισμα του επιφανειακού διεισδυτικού στρώματος και στη συνέχεια ψεκάστε το υλικό οθόνης που στεγνώνει εύκολα (επίσης γνωστό ως developer) στην επιφάνεια χύτευσης. Αφού αναρροφηθεί το διεισδυτικό που παραμένει στο ελάττωμα ανοίγματος, ο παράγοντας οθόνης βάφεται, έτσι ώστε να αντικατοπτρίζει το σχήμα, το μέγεθος και την κατανομή του ελαττώματος . Θα πρέπει να σημειωθεί ότι η ακρίβεια της δοκιμής διεισδυτικού μειώνεται με την αύξηση της τραχύτητας της επιφάνειας του ελεγχόμενου υλικού, δηλαδή όσο πιο φωτεινή είναι η επιφάνεια τόσο καλύτερο είναι το αποτέλεσμα ανίχνευσης. Η επιφάνεια που γυαλίζεται από το μύλο έχει την υψηλότερη ακρίβεια ανίχνευσης και μπορούν να ανιχνευθούν ακόμη και διακοκκώδεις ρωγμές. Εκτός από την ανίχνευση βαφής, η ανίχνευση διεισδυτικού φθορισμού είναι επίσης μια κοινή μέθοδος ανίχνευσης διεισδυτικού υγρού. Πρέπει να είναι εξοπλισμένο με υπεριώδη λάμπα για παρατήρηση ακτινοβολίας και η ευαισθησία ανίχνευσης είναι υψηλότερη από αυτή της ανίχνευσης βαφής.
2) Δοκιμή δινορρευμάτων
(χύτευση αλουμινίου)Δοκιμή δινορρευμάτων
(χύτευση αλουμινίου)ισχύει για την επιθεώρηση ελαττωμάτων σε βάθος μικρότερο από 6 ~ 7 mm κάτω από την επιφάνεια. Η δοκιμή δινορευμάτων χωρίζεται σε δύο τύπους: μέθοδο πηνίου τοποθέτησης και μέθοδο μέσω πηνίου. Όταν το δοκίμιο τοποθετείται κοντά στο πηνίο με εναλλασσόμενο ρεύμα, το εναλλασσόμενο μαγνητικό πεδίο που εισέρχεται στο δοκίμιο μπορεί να προκαλέσει δινορεύμα (δινο ρεύμα) που ρέει προς την κατεύθυνση κάθετη προς το μαγνητικό πεδίο διέγερσης στο δοκίμιο. Το δινορεύμα θα δημιουργήσει ένα μαγνητικό πεδίο αντίθετο από την κατεύθυνση του μαγνητικού πεδίου διέγερσης, μειώνοντας εν μέρει το αρχικό μαγνητικό πεδίο στο πηνίο, με αποτέλεσμα την αλλαγή της σύνθετης αντίστασης του πηνίου. Εάν υπάρχουν ελαττώματα στην επιφάνεια χύτευσης, τα ηλεκτρικά χαρακτηριστικά του δινορευματικού ρεύματος θα παραμορφωθούν για να εντοπιστεί η ύπαρξη ελαττωμάτων. Το κύριο μειονέκτημα της δοκιμής δινορευμάτων είναι ότι δεν μπορεί να εμφανίσει απευθείας το μέγεθος και το σχήμα των ανιχνευόμενων ελαττωμάτων. Γενικά, μπορεί να καθορίσει μόνο τη θέση της επιφάνειας και το βάθος των ελαττωμάτων. Επιπλέον, η ευαισθησία ανίχνευσης σε μικρά ελαττώματα ανοίγματος στην επιφάνεια του τεμαχίου δεν είναι τόσο ευαίσθητη όσο η δοκιμή διεισδυτικού.
